Verslag orgelreis Lingen op 26 mei 2018
Zaterdag 26 mei was het zover. We gingen een dagreisje maken met de orgelstichting. We verzamelden ons om 8.30 uur bij van der Valk in Hengelo en na nog een rondje sightseeing Hengelo hadden we onze schaapjes bij elkaar. Met 42 personen gingen we op weg naar Lingen in Duitsland.
Lingen een stadje in Nedersaksen in het Landkreis Emsland. Vanaf de 16e eeuw verbonden met het Huis van Oranje. In de middeleeuwen was het een handelscentrum. Tot aan de dood van stadhouder Willem III in 1702 maakte het deel uit van de Nederlanden en kwam daarna in Pruisische handen. Dit voor wat het de geschiedenis van Lingen betreft.
Toen we in Lingen aankwamen was het tijd voor een koffiepauze. Natuurlijk met gebak, want dat kun je in Duitsland nu eenmaal niet laten staan.
Daarna op naar de Bonifatiuskirche waar wij hartelijk ontvangen werden. Gerrit had voor ons een programma samengesteld. Een bewerking van Feike Asma over het koraal “Dankt, dankt nu allen God”. Van Samuel Wesley een gavotte (dans) en een air (een wijsje om te neuriën of te fluiten). Daarna een stuk (Sortie) van L.J.A. Lefébure Wély, een organist die leefde en werkte in Parijs van 1817-1870. Gerrit was nog niet uitgespeeld. Als slot van het concert klonken van J.S. Bach de koraalbewerking “Ach bleib bei uns, Herr Jesu Christ” en de Passacaglia en fuga in c. Daarna mochten de organisten onder ons proberen op dit grote orgel te spelen. Al met al een geslaagd uurtje en daarvoor Gerrit hartelijk dank.
Natuurlijk moet de mens ook gevoed worden, niet alleen met muziek maar met het daag’lijks brood. We kregen even de tijd om iets van het stadje te zien en te lunchen.
Daarna wachtte de Kreuzkirche met een Flentroporgel uit 1959. De heer Müller, cantor van de kerk, bespeelde het orgel voor ons. Eerst een stuk van Johann Jacob Froberger. Daarna “Jesu, meine Freude” van Johann Gottfried Walther. En als laatste “Three pieces for organ” van Michael Schütz.
Hiermee was het orgelconcert afgelopen en stapten we weer in de bus, die ons naar Schepsdorf bracht. We kregen daar een rondleiding. De gids vertelde iets over het verkeer vroeger tussen Twente en Schepsdorf. Aanvankelijk moest de rivier met een bootje overgestoken worden. Er kwamen meer bootjes en uiteindelijk een veerpont die Nederlandse en Duitse werkers van de ene naar de andere kant brachten. Uiteindelijk kwam er een vaste brug die Schepsdorf met Lingen verbond. Vandaar de naam. Verder waren er de nodige problemen met het vaststellen van de Nederlands-Duitse grens en, in verband met overstromingen, waar een dijk moest komen. Had je land binnen of buiten de dijk. Dat was belangrijk voor je inkomen. Je hoefde niet mee met de wandeling. Je kon ook heerlijk in de schaduw bij komen van het mooie weer. In het Heimathaus kregen we nog een drankje aangeboden en toen weer op huis aan, na een geslaagde dag.
Joke Smits – Muller